Charakterystyka

Ludzie z typem INFJ, choć są najrzadziej występującym typem osobowości, mają ogromy wpływ na losy innych ludzi, a nawet świata. Dostrzegają rzeczy, które nie są oczywiste dla innych – widzą powiązania między jednostkowymi wydarzeniami oraz powtarzalne wzory zachowań.

Pracując nad rozwiązaniem jakiegoś problemu, analizują sytuację pod różnym kątem i z różnej perspektywy. Zwykle potrafią przewidzieć możliwy rozwój wydarzeń i dostrzegają potencjalne szanse oraz zagrożenia związane z daną sytuacją.

Mają też świadomość istnienia innego świata, który może być odbierany tylko poprzez intuicję lub wiarę. Duchowy wymiar życia często jest dla nich ważniejszy niż materialny, postrzegany zmysłami.

Wewnętrzny kompas

Z natury są idealistami. Zwykle cechuje ich bardzo wysoki standard moralny oraz etyczne postępowanie. Często zastanawiają się nad tym, jak powinni wykorzystać swój życiowy potencjał.

Pragną doskonalić się i pomagać innym ludziom odnaleźć swoje miejsce w świecie. Wierzą, że naturalnym obowiązkiem każdego człowieka jest pomaganie innym i stawanie w obronie słabszych oraz tych, którzy sami nie potrafią zadbać o swoje interesy.

Pragną doskonalić świat, rozwiązywać jego problemy i pomagać ludziom w rozwoju. Wierzą, że gdyby wszyscy próbowali zrozumieć innych, życie byłoby łatwiejsze, a świat o wiele lepszy. Angażują się w zadania ze względu na świadomość istnienia problemu, który trzeba rozwiązać, nie zaś dla kariery lub honorów. Są wizjonerami, a jednocześnie działaczami – nie poprzestają na pomysłach, ale próbują wcielać je w życie.

Czują się tak, jakby zawsze byli na służbie; w każdej chwili gotowi są wkroczyć do akcji w obronie tych, którzy znaleźli się w opresji. Ich życiu zwykle przyświeca jasny cel – mają bardzo silne przekonanie dotyczące tego, co jest ważne i co należy robić. Niewiele rzeczy jest w stanie powstrzymać ich przed realizacją ich wizji

Często odwołują się do różnych teorii lub idei. Pociąga ich świat duchowy. Lubią język symboli i metafor. Wiele powszechnie przyjmowanych zachowań izwyczajów wydaje im się zupełnie bezsensownych. Trudno im pojąć, że inni tego nie dostrzegają

Percepcja

Rzecznicy pragną lepiej zrozumieć świat i zastanawiają się nad sensem życia. Absorbują ich zagadnienia natury filozoficznej lub religijnej. Są bacznymi obserwatorami. Wszelkie nowe informacje i dane próbują „dopasować” do obrazu świata, który mają w swoim wnętrzu. Jeśli jakaś jednostkowa informacja nie pasuje do niego, uznają, że przebudowy może wymagać cały ich obraz świata lub światopogląd.

Ten wewnętrzny, niewidoczny dla innych proces dokonuje się u nich przez całe życie. Ich umysł zawsze pracuje na wysokich obrotach i skrupulatnie analizuje nowe dane. W obecnym świecie, w którym ludzie są bombardowani coraz większą ilością informacji, mentorzy bywają przeciążeni.
Często próbują radzić sobie z natłokiem informacji dokonując pewnych uproszczeń – ignorują dane podobne do tych, które już kiedyś przyswoili.

W oczach innych

Inni postrzegają ich jako bardzo przyjaznych, ciepłych i sympatycznych ludzi. Powszechny szacunek budzi ich mądrość i twórcze podejście do problemów. Trudno ich jednak poznać i przeniknąć. Są bowiem ludźmi o złożonej osobowości i silnej intuicji. Mogą wydawać się tajemniczy i zagadkowi. Mają bowiem swój świat, którego strzegą przed innymi. Wpuszczają do niego tylko najbliższych. Potrafią jednak zaskoczyć nawet ich! Co więcej, pewne aspekty ich osobowości stanowią zagadkę nawet dla nich samych.

Rzecznicy nieraz odsuwają się na bok, potrzebują bowiem samotności i wyciszenia, aby zregenerować siły. Nie trzymają jednak ludzi na dystans. Wręcz przeciwnie, okazują im ciepło i szczere zainteresowanie. Szczególną troską otaczają bliskich. Zawsze dokładają też starań, aby nikogo nie zranić lub nie skrzywdzić.

Komunikacja

Zazwyczaj doskonale posługują się słowem mówionym i pisanym. Potrafią w zrozumiały sposób wyrażać swoje myśli i świetnie komunikują się zinnymi ludźmi. Często mają awersję do publicznych wystąpień. Gdy jednak muszą przemawiać, radzą sobie z tym bardzo dobrze. Są również doskonałymi słuchaczami i obserwatorami. Odczytują nie tylko słowa, ale również gesty oraz uczucia innych ludzi. Zwykle potrafią panować nad językiem. Zdają sobie sprawę z tego, jak wielką moc mają słowa. Potrafią milczeć, jeśli uznają, że tak będzie lepiej.

Mentorzy są szczodrzy w pochwałach i sami również lubią komplementy ze strony innych, źle natomiast znoszą krytykę i często odbierają ją jako osobisty atak. Drażni ich też nadmierna biurokracja i formalizm, ale nie lubią również spoufalania się (np. dotykania i poklepywania podczas rozmowy).

Myśli

Często zastanawiają się nad celem swojego życia i nad tym, czego chcieliby w nim dokonać. Zdarza się, że rewidują wcześniejsze priorytety i formułują je na nowo. Często odczuwają wewnętrzny niepokój. Mają wiele pomysłów i nigdy nie udaje im się ich wszystkich zrealizować. Nierzadko obwiniają się o to, że nie wykorzystali w pełni swoich możliwości lub że mogli zrobić więcej dla innych.

Potrafią przewidywać przyszłe szanse i zagrożenia. Teraźniejszość nie jest dla nich celem, ale punktem wyjścia. Zwykle patrzą w przyszłość, nie dostrzegając przy tym swoich wcześniejszych osiągnięć. Często nie uświadamiają sobie nawet, jak wiele już dokonali. Zawsze widzą na horyzoncie nowe potrzeby i zadania.

Decyzje

Gdy muszą podjąć jakąś decyzję, potrzebują czasu, aby w spokoju (najchętniej na osobności) rozważyć możliwe rozwiązania. Ich pomysły bywają niekonwencjonalne. Nie lubią konfliktów, ale nie unikają konfrontacji, jeśli uznają, że może ona przynieść pozytywny skutek.

Bardzo cenią porządek. Trudno im funkcjonować w otoczeniu, w którym panuje chaos. Zanim się do czegoś zabiorą, sporo energii i czasu poświęcają na zebranie potrzebnych informacji oraz ustalenie najlepszego sposobu działania. Zwykle kierują się intuicją i ufają swoim przeczuciom. Niekiedy prowadzi to do lekceważenia opinii innych ludzi lub upierania się przy swoim zdaniu.

W obliczu stresu

Mentorzy są podatni na stres. Często odczuwają wewnętrzne napięcie i nie potrafią się relaksować. Może to prowadzić do problemów somatycznych (np. nadciśnienia). Gdy uda im się oderwać od obowiązków, preferują spokojny wypoczynek – z dala od gwaru, w gronie najbliższych.

Społeczny aspekt osobowości INFJ

Mentorzy to ludzie o głębokiej, złożonej osobowości, a jednocześnie przyjacielscy i okazujący innym wiele ciepła. Nie przepadają za konwenansami i kurtuazyjnymi gestami. Nie zadowalają się też powierzchownymi relacjami. Nie potrafią przyjaźnić się z ludźmi, którzy postępują wbrew swoim własnym przekonaniom lub próbują udawać kogoś, kim nie są.

Często mają zdolności przywódcze, choć nie są typem lidera. Nie eksponują swojej osoby i nie zabiegają o uznanie. Potrafią jednak wywierać niezwykły wpływ na innych ludzi. Są doskonałymi mentorami. Spotkania i rozmowy z nimi stanowią dla innych inspirację i motywację do działania. Sprawiają, że ludzie zaczynają patrzeć na świat i własną sytuację w nowy sposób.

Mentorzy szczerze interesują się problemami innych ludzi i potrafią słuchać. Mają również niezwykłą intuicję. Ze względu na te cechy są świetnymi doradcami i terapeutami. Ich relacje z ludźmi są bardzo bezpośrednie i osobiste. Nie dają się zwieść pozorom – potrafią odczytywać prawdziwe uczucia oraz emocje innych osób (nawet nieuświadomione).

Wśród przyjaciół

Rzecznicy pragną głębokich i naturalnych relacji, a ich oddanie jest pełne i bezgraniczne (niekiedy nawet bezkrytyczne). Bardzo cenią szczerość i autentyczność. Ich umiejętność panowania nad emocjami i potrzeba samotności sprawiają, że przez nieznajomych bywają czasem (zupełnie błędnie) postrzegani jako zdystansowani wobec otoczenia. W rzeczywistości bardzo lubią ludzi i zależy im na dobrych relacjach z nimi. Są wiernymi przyjaciółmi i uważają, że prawdziwa przyjaźń czyni życie lepszym. W pielęgnowanie i doskonalenie relacji gotowi są włożyć wiele wysiłku oraz energii.

Choć nie zabiegają o popularność, zwykle są powszechnie lubiani. Ludzie cenią ich przyjazną postawę, szczerość, twórcze podejście do zadań oraz to, że pomagają innym dostrzegać i wykorzystywać ich potencjał. Sami mentorzy dobrze czują się wśród osób, które ich rozumieją, akceptują i szanują za to, kim są.

W małżeństwie

Jako mężowie/żony mentorzy są bardzo troskliwymi partnerami. Ich uczucie jest głębokie, a swój związek często traktują jako coś mistycznego i duchowego. Pragną pełnej jedności myśli i serc pozwalającej na dzielenie się najgłębszymi odczuciami, przeżyciami, marzeniami i wizjami.

Okazują miłość i sami również lubią czułe gesty i wyrazy przywiązania. Pragną, aby ich związek był doskonały. Postawa ta sprawia, że są oddani swoim partnerom oraz gotowi do pracy nad związkiem. Doprowadzona do skrajności, bywa jednak męcząca i frustrująca dla ich partnerów (którzy mogą się obawiać, że nie dadzą rady sprostać ich wysokim wymaganiom). Zdarza się również, że mentorzy szukają doskonałości poza związkiem

Jako rodzice

Rola rodzica jest dla mentorów czymś absolutnie naturalnym. Traktują ją bardzo poważnie. Są oddani swoim dzieciom i gotowi do wszelkich poświęceń. Okazują im wiele ciepła i troski. Są kochającymi rodzicami i zwykle mają głębokie, bliskie relacje ze swoimi dziećmi. Tłumaczą im i porządkują świat. Pragną wychować je na dojrzałych, niezależnych ludzi, potrafiących samodzielnie myśleć, dokonywać własnych osądów, odróżniać dobro od zła i podejmować właściwe decyzje. Czynią to pozwalając dzieciom uczestniczyć w podejmowaniu różnych decyzji. Motywują je do nauki i zachęcają do wykorzystywania swoich talentów i darów. Mają jednak wobec nich wysokie wymagania i potrafią być surowi.

Dzieci darzą mentorów ogromnym zaufaniem, dlatego chętnie szukają u nich pomocy w problemach. Niekiedy mają im za złe to, że muszą dawać z siebie więcej, niż ich rówieśnicy, w późniejszym życiu są im jednak za to wdzięczni. Cenią ich również za to, że uczyli ich dobrego życia i zachęcali do wykorzystywania talentów oraz realizowania pasji.

Praca i ścieżka kariery zawodowe

Widząc sens swojego działania, mentorzy potrafią ciężko pracować i są gotowi do poświęceń. Wszelkie zadania starają się wykonywać na najwyższym poziomie. Chętnie pracują samodzielnie lub w małej grupie. Nie przepadają za tłumem i powierzchownymi relacjami między ludźmi.

W zespole

Nie lubią konfliktów, konfrontacji i antagonizmów. Uważają, że harmonijna współpraca i przyjazna atmosfera to najlepsza gwarancja sukcesu. Lubią przełożonych, którzy postępują zgodnie ze swoimi ideałami i są silnymi przywódcami, a jednocześnie wspierają podwładnych.

Do zespołów wnoszą przyjazną atmosferę – często są tymi, któ- rzy pomagają innym patrzeć na problemy z szerszej perspektywy i osiągać konsensus.

Cele

Lubią pomagać ludziom w rozwiązywaniu problemów. Prowokują ich do zadawania właściwych pytań i poszukiwania odpowiedzi. Świadomość tego, że są pomocni, daje im ogromną satysfakcję. Wyznaczają sobie ambitne cele. Wierzą, że mogą wpływać na losy swojego kraju i świata. Wielu ludziom tak sformułowane cele wydawałyby się górnolotne lub nierealne, mentorzy jednak podchodzą do nich bardzo poważnie.

Firmy

Dobrze odnajdują się w firmach lub instytucjach, których działalność ma na celu wyrównywanie szans, wspieranie lokalnych społeczności lub pomoc osobom, które nie radzą sobie z problemami. Często realizują się w działalności społecznej, w poradnictwie, w nauczaniu. Sprawdzają się również jako pisarze i autorzy tekstów oraz jako duchowni.

Często są autorami różnych systemowych rozwiązań, na przykład dotyczących życia społecznego. Odnajdują się na wszelkich stanowiskach wymagających kreatywności i zapewniających niezależność.

Zadania

Lubią zadania, dzięki którym mogą pomagać innym ludziom i zmieniać świat na lepsze. Tracą natomiast grunt pod nogami, gdy muszą wykonywać prace administracyjne, wymagające drobiazgowości, analizy dokumentów lub przetwarzania danych. Nie potrafią również funkcjonować w sytuacji konfliktu interesów lub wykonywać pracy, która byłaby sprzeczna z ich światopoglądem.

Monce strony

Mentorzy dostrzegają rzeczy, które nie są oczywiste dla innych, zauważają powiązania między różnymi wydarzeniami oraz powtarzalne wzory zachowań. Pracując nad rozwiązaniem jakiegoś problemu, analizują sytuację pod różnym kątem i z różnej perspektywy; potrafią wybiegać w przyszłość oraz dostrzegać potencjalne możliwości oraz zagrożenia. Ich pomysły są bardzo twórcze i niekonwencjonalne. Rozumieją złożone teorie oraz abstrakcyjne koncepcje.

Szczerze interesują się innymi ludźmi oraz ich problemami. Są wrażliwi na ich potrzeby oraz uczucia. Cechuje ich niesamowita intuicja i empatia oraz naturalna serdeczność. Są doskonałymi obserwatorami i słuchaczami. Potrafią odczytywać ludzkie uczucia i emocje. Inspirują innych do odkrywania i wykorzystywania własnego potencjału. Motywują ich do brania odpowiedzialności za swoje życie.

Ich relacje z ludźmi są naturalne, szczere i głębokie. Mentorzy potrafią przeniknąć pod powierzchnię i dostrzec istotę problemów. Są bardzo obowiązkowi i odpowiedzialni – poważnie traktują wszelkie zadania, których się podjęli. Nie potrafią świadomie wykonywać ich poniżej swoich możliwości. Mają bardzo wysokie wymagania wobec siebie i innych; pragną, by wszyscy w pełni wykorzystywali swoje możliwości oraz talenty. Świetnie posługują się słowem mówionym i pisanym. W zrozumiały sposób wyrażają swoje myśli. Dążą do doskonałości. Gdy widzą sens swojej pracy, potrafią skupić się na zadaniu lub problemie i są gotowi do wielu poświęceń. Nie zważają na przeszkody i trudno ich zniechęcić.

Słabe strony

Idealizm mentorów sprawia, że często mają problemy z funkcjonowaniem w realnym świecie. Bywają mało konkretni (zdarza się, że rozmawiając o jakimś problemie odbiegają od tematu i przechodzą do bardziej ogólnych rozważań). Mają trudności z codziennymi, rutynowymi czynnościami oraz skłonność do zapominania o szczegółach.

Ich oczekiwania wobec innych ludzi bywają nierealistyczne – nie uwzględniają ich naturalnych ograniczeń. Często sprawiają wrażenie ludzi, których nie sposób zadowolić. Zwykle zakładają, że mają rację, często nawet nie tłumacząc innym, na czym opierają to przekonanie. Są skłoni z góry odrzucać opinie innych ludzi. Ich „wielopoziomowe” postrzeganie rzeczywistości sprawia, że często zastanawiają się nad słusznością obranej drogi i podjętych decyzji. W sytuacjach wymagających improwizacji lub szybkich decyzji często tracą grunt pod nogami.

Niełatwo przychodzi im dzielić się własnymi problemami i korzystać z pomocy innych. Nie najlepiej radzą sobie w sytuacjach konfliktowych i kiepsko znoszą krytykę – często odbierają ją jako osobisty atak. Źle znoszą stres. Wywołuje on u nich stany wewnętrznego napięcia oraz (często) objawy somatyczne. Odbiera im również wiarę we własne możliwości i sprawia, że niekiedy sięgają po używki.

Mentorzy są bardzo wrażliwi i łatwo ich zranić. Miewają również problemy z wybaczaniem i mogą przez długi czas chować urazę.

Funkcje

Każdy typ osobowości posiada 4 funkcje poznawcze (kognitywne). Funkcje tłumaczą w jaki sposób są przetwarzane informacje i podejmowane decyzje, a ich kolejność opiera się na osobistych preferencjach. Myślenie (T) i odczuwanie (F) są używane do podejmowania decyzji, kiedy intuicja (N) i poznanie (S) są wykorzystywane do przetwarzania informacji. Każdy typ określany jest przez ich dwie główne funkcje. Funkcje wewnętrzne wykorzystujemy w swojej głowie, a funkcje zewnętrzne są używane w świecie nas otaczającym.

Czterama funkcjami INFJ są Ni (Introverted iNtuiting), Fe (Extraverted Feeling), Ti (Introverted Thinking) i Se (Extraverted Sensing)

Introwertyczna iNtuicja (Ni) – dominująca funkcja (Dominant)

Introwertyczna intuicja tworzy strukturę, według której funkcjonuje świat, bazując na szczegółowej, abstrakcyjnej analizie przeszłych i teraźniejszych wydarzeń. Pragnie zidentyfikować „istotę” idei, teorii, ludzi i sytuacji, aby móc później umiejscowić to wszystko w szerszym schemacie. Ni jest głównie funkcją nastawioną na przyszłość – bada najbardziej optymalne i prawdopodobne możliwości odnośnie przyszłych wydarzeń.

Osoby z funkcją Ni są zazwyczaj bardzo skupieni i szybko zauważają nieścisłości występujące w świecie dookoła. Lubią zagadki, układanki i grę słów. Często mają trafne przeczucia albo doświadczają efektu eureka. Ich zdolność przewidywania jest rezultatem właśnie nastawionej na przyszłość intuicji połączonej z dalszą funkcją ekstrawertycznego poznania (Se).

Ekstrawertyczne odczuwanie (Fe) - pomocnicza funkcja (Auxiliary)

Ekstrawertyczne odczuwanie to funkcja skupiona na zachowywaniu norm społecznych i utrzymywaniu spokoju. To funkcja odpowiedzialna za podejmowanie decyzji, jej głównym zajęciem jest wybieranie tego, co najlepsze dla danej grupy i naturalne rozumienie emocji innych. Użytkownik Fe może jednak nie rozumieć własnych uczuć bez pomocy z zewnątrz. Aby móc osiągnąć spełnienie i odczuwać satysfakcję, Fe wymaga interakcji z innymi jak żadna inna funkcja.

Introwertyczne myślenie (Ti) - trzecia funkcja (Tertiary)

Introwertyczne myślenie to funkcja odpowiedzialna za gromadzenie informacji w celu utworzenia konkretnego, rzeczywistego schematu, według którego działa świat. Ti naturalnie rozumie różne systemy i wychwytuje w nich nieścisłości. Zadaniem introwertycznego myślenia jest dogłębne zrozumienie jak działa dana rzecz – w tym celu Ti rozbiera ją na części pierwsze, analizuje te części i sprawdza, jak funkcjonuje całość.

Ekstrawertyczne poznanie (Se) - czwarta funkcja (Inferior)

Ekstrawertyczne poznanie to funkcja skupiona na przyjmowaniu świata takim, jakim jest w danej chwili. Współgra z wzrokiem, zapachem, słuchem i innymi fizycznymi bodźcami z otoczenia. Se żyje chwilą i kwitnie w niej jak żadna inna funkcja.